Digitalisering mag nooit belangrijker zijn dan de privacy van patiëntengegevens
- Silvana Afonsoewa
- May 22
- 1 min read
Het elektronisch patiëntendossier (EPD) werd in Nederland gestopt omdat het niet veilig genoeg was. En toch willen wij het hier in Suriname invoeren. Ik ben niet tegen ontwikkeling, maar we moeten leren van wat er in andere landen is gebeurd.
In 2011 besloot de Eerste Kamer in Nederland om te stoppen met het landelijke EPD, omdat er zorgen waren over de veiligheid en privacy van patiënten. Ze vonden dat mensen niet genoeg beschermd waren.
(Bron: Eerste Kamer Nederland – www.eerstekamer.nl, 15 maart 2011)
Ook onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam ontdekten dat het systeem fouten had. Ze zeiden dat mensen makkelijk konden inbreken in het systeem en dat privégegevens van patiënten niet goed waren beschermd.
(Bron: BNNVARA – www.bnnvara.nl, artikel “EPD gekraakt door onafhankelijk onderzoek”)
Daarnaast bleek uit een onderzoek van het Nederlandse onderzoeksinstituut Nivel dat veel dokters en patiënten het systeem niet vertrouwden. Artsen vonden dat de informatie soms niet klopte en dat ze niet goed wisten wie allemaal toegang had tot de gegevens.
(Bron: Nivel – www.nivel.nl, rapport over vertrouwen in EPD)
Als we in Suriname ook een EPD willen invoeren, moeten we eerst zorgen dat:
De veiligheid en privacy van patiënten goed zijn geregeld.
Patiënten zelf mogen kiezen wie hun medische gegevens mag zien.
Het stap voor stap gebeurt, zodat we fouten kunnen voorkomen.
Zorgpersoneel betrokken wordt bij de invoering, zodat het systeem werkt voor wie ermee moet werken.
Ontwikkeling is goed, maar niet ten koste van onze mensenrechten. Een EPD moet veilig, eerlijk en duidelijk zijn. Niet alleen een systeem, maar iets dat mensen vertrouwen geeft.
